Tripje

Jaaaaaaaaa.... de toerist uitgehangen. Dagtripje naar Cu Chi tunnels en Cao Dai tempels. Ik was vergeten hoe 'n ellende dat allemaal ook alweer was en wat een vreselijke blassee ouwe zak ik eigenlijk aan het worden ben. Urenlang met z'n 15-en in een busje zonder airco zitten zweten om twee keer even een uurtje uitgebraakt te worden om in colonnes bij een attractie die op zich ook al niet zo bijzonder is langs te lopen. Dat soort dingen heb ik eventjes gedacht... maar uiteindelijk kregen positieve gevoelens de overhand :) onder andere door een opmerking van de Cambodjaanse gids toen we door de wijk Hoc Mon reden: famous for breeding horse and cock (mn phonetisch geestig). De gids die overigens uiterlijk een sterke gelijkenis met Bob de Rooij had (zie foto).


Cao Dai - zonder meteen de hele Lonely Planet of Wikipedia over te schrijven - is een religie die begin vorige eeuw is bedacht en die een soort ratjetoe is van alle bestaande grote en kleinere godsdiensten. Ze accepteren zowel Mohammed, Buddha, als Jesus en Moses als profeten, maar zien bijvoorbeeld ook Victor Hugo en Louis Pasteur als media via welke de Cao Dai doctrine aan de mensheid wordt doorgegeven. De tempels hebben een hoog Walt Disney gehalte (zie foto's), "Het Heilige Oog" is het belangrijste symbool. Verder ondanks dit potentieel verlicht en vernieuwend klinkende concept voor een religie is het toch ook wel weer een hoop gedoe: 4x daags (6-12-18-0u) bidsessies, in dracht, knielen op de grond, strak in het gelid, vrouwen en mannen gescheiden... ik had wel weer genoeg gezien.






Volgende stop waren de Cu Chi tunnelcomplexen... een gebied van 400 vierkante kilometer wat gedurende de oorlog tussen een aantal US bases inlag. De lokale bevolking had een zeer ingewikkeld netwerk van 250km tunnels in dit gebied aangelegd waar ze konden schuilen tijdens bombardementen, sterker nog: waarbinnen ze compleet als gemeenschap konden functioneren. De gangen zijn extreem smal, zitten vol met extreem sadistische boobytraps, en de Amerikanen hebben het nooit weten te ontmantelen. Wel was er weer veel oorlogspropaganda omheen... begrijpelijk natuurlijk: dit zal hier wel altijd DE oorlog blijven, ook al zijn VietNam en US inmiddels politiek en economisch verbroederd... maar het zou fijn zijn als ze die animositeit dan ook op dit soort lokaties zouden temperen, en wat minder trots beelden laten zien van jongetjes en meisjes van 18 die tot Held zijn uitgeroepen vanwege het (terecht?) vermoorden van 18-jarige Amerikaanse jongetjes en meisjes die hun leven kwamen verstoren maar ook eigenlijk geen idee hadden wat ze daar aan het doen waren. Zat iemand op mijn simplistische wereldvisie te wachten?? Ongetwijfeld niet...Misschien iets teveel oorlogsliteratuur gelezen lately.

Goed, gelukkig mochten we na al deze beelden gezellig allemaal met machinegeweren schieten: een Kalashnikov in mijn geval... wat natuurlijk errug fijn was (pijn in schouder...). Daarna de tunnels in.


Waar ik het in de Ardennen wel 's schandelijk liet afweten toen er een nauwe spleet ingegaan moest worden op een speleologische excursie, beet ik hier maar even op m'n tanden en ging ik ervoor. De gangetjes zijn gemiddeld 90cm hoog en 40cm breed... best klein dus zeg maar. Dat ging allemaal best, totdat er ineens een aantal vleermuizen tussen ons door begonnen te fladderen... Thank God for sonars, maar.. als (niet tegen rabies ingeent) microbioloog is een vleermuis werkelijk een van de laatste dieren waarmee je een close encounter wilt hebben (dan nog liever een zieke kip). Lichte paniek, snel eruit... trekje van een sigaret (as if that would help).

Korte mededelingen:
-Ik ben verhuisd binnen het hotel naar een kamer aan de straat, werd een beetje depri van dit uitzicht... nu beter.


-Ik loop tegenwoordig voor het eerst in mijn volwassen leven in gestreken kleding rond, thanks to Vuong, het kamermeisje.
-Rijdend door Vietnam in zo'n eerder vermeld busje kom je vaak van die grote borden langs de weg tegen waar een overheidscampagne op afgebeeld is, bv over family planning, of HIV of dat soort dingen. De tekenstijl is erg karakteristiek, en doet ook nog een beetje aan van die ouwe Russische pamfletten denken... heb nog geen foto, maar google is gelukkig gul (gepikt van www.travelingtiger.com):


-Gisteren weer een ex-pat feestje van Duitse vrienden van een vriendin van Max. Veel te veel Riesling gedronken (nooit doen!) en het feest escaleerde om 4 uur zodanig dat ik mijn exit maakte door, overigens op verzoek van haarzelf, een enorm grote slagroomtaart in het gezicht van de gastvrouw te gooien (ik hoop dat ze me de foto's stuurt... het was kostelijk).

r